زمان یکه تازی در عراق نیست - وبلاگ جعبه

به گزارش وبلاگ جعبه، آنچه در این بین تعجب همگان را برانگیخته رفتار مقتدا صدر به عنوان لیدر جریان سائرون است. صدر اعلام نموده است سائرون در جریان انتخاب نخست وزیر جدید توسط مجلس مشارکت نخواهد کرد.

به گزارش گروه رسانه های وبلاگ جعبه، سید هادی افقهی طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت: سوالات زیادی پس از استعفای عبدالمهدی در رابطه با آینده عراق در ذهن مردم و تحلیلگران وجود دارد؛ نخست وزیر آینده چه کسی خواهد بود و از دل کدام ائتلاف بیرون خواهد آمد؟ اعتراضات ادامه خواهد داشت؟ عراق روی آرامش را به خود خواهد دید؟ اینها سوالاتی است که هر روز در رسانه ها و افکار عمومی عراق مطرح می گردد.

آنچه در این بین تعجب همگان را برانگیخته رفتار مقتدا صدر به عنوان لیدر جریان سائرون است. صدر اعلام نموده است سائرون در جریان انتخاب نخست وزیر جدید توسط مجلس مشارکت نخواهد کرد. او تاکید نموده نخست وزیر جدید با رأی مستقیم مردم انتخاب گردد. صدر پیشنهاد داده صندوق های رأی در خیابان ها و محل اعتراض مردم قرار داده گردد تا خود مردم نخست وزیرشان را انتخاب نمایند، در حالی که قانون برای فرآیند انتخاب نخست وزیر راه حل ارائه داده است.

این اقدام صدر به این معناست که او میخواهد با استفاده از فضای خیابان ها که علیه مجلس است خود را در مقام یک لیدر آزادی بخش و مردمی نشان دهد. پشت پرده خروج او و هم حزبی هایش از فرایند قانونی مجلس و اعلام این موضوع که او در خیابان ها در کنار مردم است، معنایی جز این ندارد که آنها به دنبال انحلال مجلس هستند تا از پی برقراری ائتلاف با دیگر احزاب همراه جریان سائرون، افرادی را برای پست نخست وزیری به مردم معرفی نمایند. مدت هاست صدر در فضای سیاسی عراق رفتارهای غیرقابل پیش بینی از خود نشان می دهد که هزینه های قابل توجهی را برای مردم و منافع ملی عراق در پی داشته است. صدر این بار در ژست لیدر جریان اپوزیسیون ظاهر شده تا مجبور به چانه زنی و جلب نظر جریان های قدرتمند در مجلس نگردد. طبیعی است که در صورت تمکین به قانون، جریان سائرون باید با جریان الفتح به رهبری هادی العامری ائتلاف کند تا نخست وزیر آینده از مجلس رأی اعتماد بگیرد. شاید بتوان گفت که منظور مقتدا صدر از رأی مستقیم مردم، رأی سائرون است. به نظر صدر، نخست وزیر مردمی، نخست وزیر سائرون است که متشکل از جریان صدر و حزب کمونیست عراق است. در اینجا 2 سوال اساسی مطرح می گردد: اولا جریانی که خود را حامی مردم و منافع ملی عراق می داند با چه منطقی در برابر قانون اساسی ایستادگی می نماید؟ این اقدام مطمئنا بدعتی خواهد بود برای گروه ها و احزابی که منافع خود را در مغایرت با رویه های قانونی می بینند.

سوال بعدی این است که چطور مقتدا صدر خود را حامی مردم و مبارز با فساد می داند، در حالی که بیشترین کرسی در دولت توسط جریان سائرون و حامیان صدر گرفته شده است؟ انتظار می رود انتخاب نخست وزیر عراق در مهلت قانونی حداقل از دل مجلس امری بعید باشد.

مرجعیت معظم تشیع در عراق کوشش نموده از آتش فتنه و جنگ شیعیان در عراق پیشگیری و شرایط را کنترل کند و دولت عبدالمهدی نیز در تبعیت از رهنمودهای ایشان استعفا کرد تا فرایندهای قانونی با سرعت بیشتری اجرا گردد، از این رو شایسته است در این مقطع همه جریان های سیاسی با دوراندیشی نسبت به عواقب تصمیمات خود، مقابله با فساد و برآورده کردن مطالبات مردم عراق را به عنوان اولویت اصلی در حزب و ائتلاف خود مدنظر داشته باشند، چراکه تنها در این صورت امکان انتخاب نخست وزیر جدید برای انجام اصلاحات اساسی فراهم خواهد شد.