آیا زمین با طناب های کیهانی آویزان است؟ - وبلاگ جعبه

به گزارش وبلاگ جعبه، به نظر می رسد این پیش فرض یک رمان علمی تخیلی است: اگر زمین واقعاً درون یک تونل مغناطیسی غول پیکر وجود داشته باشد، چه؟

وبلاگ جعبه| بر اساس یک مطالعه پیش از چاپ منتشر شده در مجله علمی Astrophysical Journal، این مفهوم خیالی ممکن است کمتر از آن چیزی که به نظر می رسد پوچ باشد. در واقع، ایده محققان ایده ای است که می تواند به معنای واقعی کلمه نقشه جهان ما را دوباره ترسیم کند.

به گزارش وبلاگ جعبه؛ دانشمندان از دهه 1960 می دانستند که دو ساختار رادیویی به ظاهر مجزا وجود دارد (که در نجوم به عنوان هر جسمی که امواج رادیویی قوی ساطع می کند تعریف می شود) که می توان آن ها را به طور قطعی با فناوری زمین شناسایی کرد. این مطالعه تازه نشان می دهد که این سازه های رادیویی شبیه طناب های بلند هستند و طول آن ها تقریباً 1000 سال نوری است و حدود 350 سال نوری از سیاره ما فاصله دارد.

تحقیقات دانشمندان دانشگاه ایالتی پن همچنین نشان می دهد که این دو ساختار علاوه بر نزدیکی زمین (به طور نسبی) به یکدیگر متصل هستند و در نتیجه اساساً ما را احاطه کرده اند.

یک لوله غول پیکر متشکل از پیچک های بزرگ و مغناطیسی را تصور کنید که ممکن است کمی شبیه طناب های بلند و باریک باشد. این پیچک ها شامل یک میدان مغناطیسی و ذرات باردار هستند که پیروز می شوند این دو ساختار رادیویی را به هم پیوند دهند و به طور مؤثر ساختاری تونل مانند را ایجاد کنند که شامل زمین و همچنین بخش کوچکی از کهکشان راه شیری می شود - حداقل ایده همین است.

یافته های دانشمندان می تواند به محققان آینده در تلاش برای ایجاد مدلی جامع از میدان های مغناطیسی در دیگر کهکشان ها و درک ساختار های مشابه کشف شده از طریق مشاهدات نجومی کمک کند.

آن ها همچنین پیش بینی می کنند که وقتی محققان بتوانند این ساختار های رادیویی را با وضوح بالاتر مشاهده کنند، ویژگی های دیگری از جمله ساختار رشته ای بسیار پیچیده تر را در میان چیز های دیگر کشف خواهند کرد. دانشمندان می گویند، اگر بتوانیم آن ها را با چشمان خود تشخیص دهیم، این ساختار ها بسیار الهام بخش خواهند بود.

دکتر جنیفر ال وست، یکی از نویسندگان مقاله و ستاره شناس میگوید: اگر ما می توانستیم نور رادیویی را ببینیم، آنگاه ما (در نیمکره شمالی) چندین تکه درخشان را می دیدیم که در فاصله بسیار زیادی از آسمان امتداد دارند. این تکه ها روی آسمان ثابت می شوند و موقعیت و جهت خود را در طول یک شب و در طول فصول تغییر می دهند، درست مانند ستاره ها و صورت های فلکی.

این تحقیق علمی تازه در مورد ساختار های باشکوه، سعی شده است تا تمام انواع مختلف مشاهدات ستاره شناسان را در طول سال ها در نظر بگیرد. دانشمندان تازه شروع به یادگیری بیشتر درباره این میدان های مغناطیسی کرده اند، و مصمم هستند تا جایی که ممکن است دلیل وجود این میدان های مغناطیسی و نحوه تأثیر آن ها بر شکل گیری ستاره ها و سیاره ها را بفهمند.

یکی از نظریه های مغناطیس در کهکشان ها نظریه دینامو نامیده می شود - این نظریه ای است که میدان مغناطیسی زمین و خورشید ما را توضیح می دهد، و اینکه آن ها از ذرات باردار و چرخشی تولید می شوند. گمان می شود که مسئول تولید میدان های مغناطیسی در کهکشان ها نیز هست، اما برای حمایت از این فرضیه به شواهد بیشتری نیاز داریم.

در این مطالعه دانشمندان سعی کردند محیط محلی را ترسیم کنند تا زمانی که مدل هایی از کل میدان مغناطیسی کهکشانی می سازند، بتوانند سهم محلی را در نظر بگیرند. ما باید بفهمیم که در نمای نزدیک به چه چیزی نگاه می کنیم تا بتوانیم تصویر بزرگتر را درک کنیم. امیدوارم این گامی در جهت درک میدان مغناطیسی کل کهکشان ما و کیهان باشد.

منبع: Salon